Czasem pracy jest nie tyle czas realnego, efektywnego, świadczenia pracy, co czas pozostawania przez pracownika w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. W rozumieniu art. 128 § 1 kp do czasu pracy należy więc zaliczyć także okresy jej rzeczywistego niewykonywania, ale pod warunkiem że pracownik pozostawał wtedy w dyspozycji pracodawcy. Wyrok Sądu Najwyższego z 24 września 2020 r. (sygn. akt III PK 38/19).
Stan faktyczny
Bogdan Z. był zatrudniony w teatrze na podstawie umowy o pracę, na czas nieokreślony od 1 września 1998 r., w pełnym wymiarze czasu pracy. W listopadzie 2015 r. wszedł w życie regulamin teatru, zgodnie z którym pracownicy artystyczni (do tej grupy zaliczał się Bogdan Z.) powinni pozostawać w stałej gotowości do podjęcia zajęć repertuarowych, nieodpłatnie uczestniczyć w sesjach fotograficznych, filmowych i nagraniowych – służących promowaniu działalności artystycznej teatru, punktualne zgłaszanie się do przymiarek kostiumów itp.
Czas pracy pracowników teatru wynosił 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin tygodniowo w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym (12- miesięcznym). Okres rozliczeniowy rozpoczynał się 1 września danego roku, a kończył 31 sierpnia roku następnego.
Jeżeli nie posiadasz pełnego dostępu do portalu, możesz wykupić dostęp jednorazowy do wybranego dokumentu.
Wykup dostęp jednorazowy
39.90 zł netto
(49.08 zł brutto)